Letra de 'De grote polonaise' de Robert Long

Je moet al zoveel om gewoonte overleven
Er is al zoveel dat je doet omdat het moet
Er is al zoveel stress, je zou het haast begeven
En zoveel eisen waar je toch nooit aan voldoet
Toch kijk je elke avond heel bewust naar Nova
En zondagsmiddags naar de Hummie Groenteman
Totdat je in slaap valt halverwege op de sofa
Want diep van binnen vindt je er geen flikker an
Toch blijf je zoeken naar wat waar en waardevol is
En jij bent lid van Greenpeace en van Unisef
Je vraagt je dikwijls af hoe wezenlijk jouw rol is
En vroeg of laat dan kom je toch tot het besef

refren':
Wij lopen allemaal allemaal allemaal allemaal mee
Heel gedwee
In de grote polonaise
Door de shit en de malaise
Langs het vastgesteld tracee
We hebben allemaal allemaal allemaal geen idee
Ach wel nee
Van details of de finesse
Al heb je nog zo veel interesse
Niemand weet van zijn sante

Je hoort en ziet zoveel, je leest al zoveel kranten
Je hebt je werk, je club, je hobbies en je sport
De maatschappij bespringt je echt van zoveel kanten
Dat je er af en toe haast knettergek van wordt
Wanneer je alles moest onthouden wat je hoorde
En als je alles moest begrijpen wat je las
Dan zou je binnenkort gaan plunderen en moorden
Omdat je gek werd van het menselijke ras
Toch wil je helder blijven, sterk en evenwichtig
Je rookt niet meer, je drinkt met mate, jij bent fit
Toch denk je af en toe eens even heel voorzichtig
Zou dit nou alles zijn, en het antwoord is dan shit

refren'

En al vinden we het zelf misschien bezopen
Wij lopen allemaal allemaal allemaal allemaal mee
In de grote polonaise
Tot we niet meer kunnen lopen